- MAXIMA Hostia
- MAXIMA Hostiaapud Festum, ovis dicta, non ab amplitudine corporis, sed ab animo placidiore: at Virgilio l. 2. Georg. v. 146. Maxima taurus victima, quia victimae de maioribus pecudibus dicebantur, hostiae de minoribus. Scaliger apud Bochartum. Atque hinc est, quod, licet optionem haberent Israelitae, ex ovibus et capris, alterutrum eligendi, Exod. c. 12. v. 5. agnum tamen frequentius et libentius obtulerint, tamquam victimam Deo gratiorem: quod maior in ovibus mansuetudo, docilitas ac innocentia est. Sic Sacrificium pro delicto, quamvis hoc gravius esset, quam peccatum (utpote a conscio perpetratum, Graecis πλημμέλεια, cum peccatum, Graecis ἡ ἁμαρτία, fieret per errorem) non tamen maiore victimâ peragebatur, uti Sacrificium pro peccato, sed ariete solum oblatô. Levitici c. 6. v. 6. Et delictum suum (i. e. Sacrificium pro delicto) offeret Domino artetem integrum de pecore etc. Nempe contraria contrariis curanda, et peccato Gap desc: Hebrew, quod superbiam et proterviam habet adiunctam, melius opponebatur ovium placidus et mitis animus; quas qui iubebantur offerre pro delicto, eâdem operâ monebantur, mores suos ita esse componendos, ut huius animalis' docilitatem et simplicitatem referrent. Sam. Bochart. Hieroz. Part. prior. l. 2. c. 33. et. 50.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.